J.R.R.Tolkien ชื่อหน้าของ Tolkien ย่อมาจาก Jonh Robert Reuel เขาเป็นชาวอังกฤษ แต่ไป เกิดที่แฟริกาใต้ในปี ค.ศ.1892 ขณะที่พ่อไปเป็นนายธนาคารอยู่ที่นั่นต่อมาในวัย 3 ขวบเขาป่วยหนัก จนแม่เกรงว่าที่แอฟริกาใต้จะไม่มีหมอรักษาจึงพาเขากลับมารักษาตัวที่อังกฤษพร้อมกับ น้องชายระ หว่างนี้เองพ่อของโทลคีนก็เสียชีวิต

มาเบลผู้เป็นแม่ต้องเลี้ยงดูลูกโดยลำพังอย่างเปล่าเปลี่ยว และเศร้าสร้อยที่ชานเมืองเบอร์มิงแฮม เมื่อ แม่เปลี่ยนไปนับถือนิกายโรมันคาทอลิกเธอก็ถูกตัดญาติขาดมิตรจากครอบครัวโทลคีนถูกส่งตัวไปเข้า โรงเรียนคาทอลิกในอุปการะของบาทหลวงฟรานซิส ซาเวียร์มอร์แกน ซึ่งต่อมากลายเป็นพ่ออุปถัมภ์ ของเขาและน้องชายด้วยในโรงเรียนนี้เอง ที่โทลคีนได้เข้าไปสู่โลกในยุคกลางภาษา กฎหมาย การใช้ ชีวิต ความคิดความละเมียดละไม เหตุการณ์น่าตื่นเต้นและสิ่งต่าง ๆ ที่ไม่อาจคาดหมายได้ซึ่งปรากฏในยุคนี้ทำให้เขาหลงใหลอย่าง หนักโดยเฉพาะเรื่องราวของพระเจ้าอาร์เธอร์กับอัศวินโต๊ะกลมโทลคีนได้ศึกษาทุกอย่างที่เกี่ยวกับยุคกลาง ไม่ว่าจะจากประวัติศาสตร์ วรรณคดี เทพนิยาย หรือนิทานปรัมปรา

เมื่ออายุได้ 12 ปี แม่ของเขาก็เสียชีวิตด้วยโรคเบาหวาน ทิ้งลกชายสองคนให้อยู่อย่างโดดเดี่ยวในความดูแลของหลวงพ่อมอร์แกนซึ่ง ได้ให้การศึกษา แก่เด็กทั้งสองอย่างดี ในช่วงนี้เองที่โทลคีนรู้สึกถึงความไม่แน่นอนในชีวิต ความไม่มีแก่นสารปละไร้สาระของมันทุก สิ่งผ่านมาแล้วก็ผ่านไป (แม้แต่พ่อ กับแม่) ต่อมาความรู้สึกเหล่านี้มีอิทธิพลสูงมากในงานเขียนหลาย ๆเล่มของเขา เมื่อดิ่งเข้าสู่โลกของ ตัวเองมากขึ้นโทลคีนในวัยเด็กก็เริ่มคิดภาษาขึ้นมาใช้ในหมู่เพื่อน ๆไม่กี่คนตลอดชีวิตของเขา โทลคีนประดิษฐ์ภาษาขึ้นมาใหม่ถึง 12 ภาษา ที่สามารถใช้ได้จริงในชีวิตประจำวัน

ช่วงสงครามโลกครั้งหนึ่งโทลคีนสมัครไปเป็นทหารแต่เพื่อนสนิทของเขาตายในสงครามเกือบหมดนี่อาจเป็นอีกสาเหตุหนึ่งที่ทำให้เขา ต้องครุ่นคิดถึงเรื่องความตาย อำนาจ คุณธรรม และ การดำรงอยู่ของชีวิต และ สะท้อนออกมาในหนังสือหลาย ๆ เล่มโดยเฉพาะ ลอร์ด ออฟ เดอะริงส์กลับจากสงคราม เขาศึกษาต่อทางด้านภาษาโดยเฉพาะแองโกลแซกซอนวรรณคดีโบราณและเทพนิยายเคยเป็นผู้ช่วย ทำพจนานุกรมของมหาวิทยาลัยออกซ์ฟอร์ด ประเทศอังกฤษอยู่ระยะหนึ่งก่อนจะไปสอนภาษาศาสตร ์ที่มหาวิทยาลัยลีดส์ และกลับมา เป็นศาสตราจารย ์ทางภาษาท ี่มหาวิทยาลัย ออกซ์ ฟอร์ดจนกระทั่งเกษียณในปี 1959 เมื่ออายุ 67 ปี

และที่ออกซ์ฟอร์ดนี่เองที่เป็นจุดกำเนิดของ “ฮอบบิท” บนหน้ากระดาษซึ่งว่างเปล่าของผู้เข้าสอบคนหนึ่ง โทลคีนใช้คามคิด และเขียน ลอร์ด ออฟเดอะริงส์ นานถึง 17 ปี นับตั้งแต่ฮฮบบิทเริ่มวางแผงและมีผู้เรียกร้องให้เขาเขียนตอนต่อ ๆ มาเขาเลือกที่จะใช้รูปแบบของ เทพนิยาย เพราะเขาเชื่อว่าเทพนิยายสามารถแสดงความจริงได้ยิ่งกว่าเรื่องจริง โทลคีนบอกว่า มุมมองของมนุษย์ต่อความจริง เป็น เพียงสิ่งลวง ในขณะที่มุมมองของเทพนิยายคือภาพลวงที่เหมือนจริงและสามารถสะท้อนภาพจริงได้ในมิติที่ลึกซึ้งกว่า เรื่องจริง มากนัก

โทลคีนแต่งงานกับอดิธแบรทท์มีลูกชาย3 คนและลูกสาว1คนเขาเล่านิทานให้ลูกๆฟังก่อนนอนทุกคืนนี่อาจเป็นการฝึกสร้างเรื่องอย่าง หนึ่งของเขาก็ได้นิทานเรื่องเด็กชายผมสีแครอทปีนเข้าไปผจญภัยกับนกคุกคูในนาฬิกาเป็นเรื่องหนึ่งที่เด็กๆชอบกันมากโทลคีนแต่ง นิทานให้ลูกฟังมากมายหลายเรื่องได้รับการนำมาแก้ไขและพิมพ์เป็นเล่มในเวลาต่อมา หนึ่งในจำนวนนี้ คือหนังสือภาพสำหรับเด็กเล็ก “การผจญภัยของทอมบอมบาดิล" ซึ่งเป็นตัวละครตัวหนึ่งในลอร์ด ออฟ เดอะ ริงค์ เล่มนี้ด้วย

งานเขียนของโทลคีนเต็มไปด้วยสิ่งที่เขาเชื่อมั่นเขาเป็นคนมีอารมณ์ขันรักความสุนทรีย์ชอบเสาะแสวงหา อาหารดี ๆ ชอบนั่งสูบกล้องและมองดูผู้คน โดยเฉพาะตามผับต่าง ๆ ในอังกฤษสิ่งเหล่านี้กลายมาเป็นอุปนิ สัยที่โดดเด่นมากในตัวของพวกฮอบบิทบ้านของโทลคีนเต็มไปด้วยหนังสือบนโต๊ะอาหารบนเก้าอี้บนบันได ตรงทางเดินมีแต่หนังสือ กระดาษ กล้องยาสูบ ปากกาน้ำหมึก ถ้วยชา ถ้าจะกล่าวว่า ทั้งหมดนี้คือชีวิตของเขา ก็คงไม่ผิดจากความจริงนัก